‘Mama Agatha’ geeft fietsles

Sinds 2009 geef ik fietslessen aan buitenlandse vrouwen, migranten en vluchtelingen, in Amsterdam. Zelf kom ik uit Ghana. Mensen noemen me ook wel Mama Agatha, ik ben een soort community-moeder geworden.

Bring yourself, Agartha will do the same

Agartha Frimpong (beter bekend als Mama Agatha) is 67 jaar. Ze geeft fietsles bij de Stichting Motivation & Integration in Amsterdam.

Agartha Frimpong

Ik ben er voor iedereen. Als je een probleem hebt en ik kan helpen, dan doe ik dat. Mensen helpen is mijn hobby, liefde geven aan anderen. In mijn jeugd kreeg ik niet veel liefde en voelde ik me eenzaam en verdrietig. Op een dag zei ik tegen mezelf: weet je, wat ik heb gemist, dat ga ik aan anderen geven. Mijn vader is nu overleden, mijn moeder woont nog in Ghana. Gelukkig heb ik later alsnog met beiden een goede band kunnen opbouwen.

Meer bewegen en sociaal contact

Veel van de mensen hier in de buurt sporten niet. Er overleed een vrouw aan een hartaanval en dat zette me aan het denken. Een keer bij een bijeenkomst kwamen mensen van de gemeente op de fiets. Ik ben toen met twee andere vrouwen brutaal op ze afgestapt: wij willen ook fietsen. En wat ik zeg, dat meen ik ook. Dus zo heb ik het eerst zelf geleerd. Daarna richtte ik de stichting Women Motivation & Integration op. We verzorgen fietslessen, naailessen en andere activiteiten. Het gaat om meer bewegen en sociale contacten voor vrouwen in de buurt.

Fietsen heeft mij zoveel en zo vér gebracht. We zijn met 23 vrouwen begonnen en inmiddels hebben al zo’n 2500 mensen fietsles gehad. Vrouwen, en later ook mannen. In 2015 werd er een documentaire over mij gemaakt, getiteld Mama Agatha. Deze film is getoond op allerlei festivals en heeft zelfs prijzen gewonnen. Ik werd overal gevraagd om te vertellen over de fietslessen. Ik ben in Leipzig geweest en zelfs in Washington DC.

Fietsen is goed voor de gezondheid, voor een meer actieve levensstijl. Maar vooral ook als vervoermiddel.

Geloof in jezelf

We beginnen de fietslessen vaak met tien rondjes lopen met de fiets aan de hand. Je moet vrienden worden met je fiets. Daarna ga je steppen met een been op de fiets. Zo bouwen we het heel langzaam op. Eerst leren we ze fietsen in een parkeergarage en later pas op de openbare weg. Sommige vrouwen zijn in het begin heel bang om te vallen. Het is fantastisch om te zien dat ze steeds meer vertrouwen krijgen. Ik zeg vaak tegen anderen: geloof in jezelf. Laat achter wat er met jou in het verleden is gebeurd en kijk vooruit. Vertrouw op God en geloof in jezelf. Dat is mijn leidraad.

Een eigen fiets

Wanneer je slaagt voor het fietsexamen, krijg je een fiets om mee naar huis te nemen. Dat geeft mensen zoveel mogelijkheden. Fietsen is goed voor de gezondheid, voor een meer actieve levensstijl. Maar vooral ook als vervoermiddel. Mensen hier in de buurt hebben weinig geld te besteden. Met een eigen fiets kunnen ze naar school en naar het werk. En als gezin samen fietsen met hun kinderen.